Rybowiçden üç goşgy

■ ADALATYÑ DABARLANMAGY

Adalaty bize eçilmez hiç kim,
onuñ özi geler, dañlak ýaly ak.
Ýüzüni bukanlañ açylar ýüzi,
maskasy sypyrlyp, zyñylyp daşa.
Adalat galamyn alar-da pisleñ,
ellerine sübse berer ylaýyk,
gabat bolar ýaly pikir-oýuna.
Ýañraja sähneler uzakdan görüp,
başegerler danalara köp sözsüz,
bolmalysy ýaly bolar barça zat,
mundan ozal asla bolmanam bolsa.
Reñkler,
gyzylu-gök hemem ýaşyl,
sary - bary
garym-gatym bolarlar,
isleýşi deý tebigatyñ, barlygyñ,
hersi gerek, zerur mukdarlarynda.
Mawy, gara,
çalu-goñur, bary bor,
hatda ak hem unudylmaz öñki deý.
Kezzaplary bir ujundan adalat
azaşdyryp taşlar akyl-huşundan,
añmaz-bilmez ýaly çyny, ýalany.
Ogrular girerler öýüne ogryñ.
Gan içenler öldir birek-biregin.
Müñläp ownuk-uşak heýkelçelerden,
guýlup ýeke äpet heýkel dikiler.
Şeýle bolar dikelende adalat.
Onuñ özi geler Günüñ dogşy deý,
biz ony getirip ýa-da getirmän
başarmarys islesegem ýürekden.
Onuñ özi geler, gutulgysyz ol,
edil dañyñ atyşy deý tümden soñ.

■ MERMERLEŞMEK

Eger-de sen artist bolmak isleseñ,
döwlet äri, keramatly, rowaýat,
ýa-da şoña meñzeşýene-de bir zat,
hem düşmejek bolsañ agyzdan-dilden,
eger-eger, hiç hal kejeleşmegin,
gaça dur dawadan, sögüşden, jeñden,
içme gyzylu-ak artyp galany,
gözi gyzyl aýal-gyza seretme,
huşuñda, düýşüñde sak-hatyrjem bol,
hemmelere ýylgyr, mylaýym sözle,
gaharyñ, kinäñi bildirme hiç hal,
töwerek-daşyña mähirli gözle,
tüýkürinme, gaşanma-da,
ýalan sözläp üýşenme-de,
hem diýme hiç: men bilemok,
tämizje bol, hyllygyñy akdyrma,
asgyrma, erniñe, burnuña bek bol,
jorabyñ hemişe ýuwulgy bolsun,
hemem, walla, pys geçmesin oklaryñ,
atdandan ýa çyndan ýalñyşma birem,
hüñürdeme, iñirdeme hiç haçan,
gyzarma, derleme, aglama, gülme,
etme göwün isläniñi,
halsyz, mejalsyz bolma,
ýaradan ýaratma täzeden, tarpdan,
hassalama, basalaşma, böküşme,
nahar iýseñ şapbyldatma agzyñy,
hem aýratyn pikir etme özgeden,
bolmasyn üýtgeşik garaýşyñ asla,
pazyrdadyp sümgürinme ýeñiñe,
gitme, girme hajathanañ agzyndan,
ýagny, anyk aýdylanda gönümel,
gowusy sen ýaşama,
gös-göni bar dikel dikeç üstünde,
hemem öwrül baky mermer heýkele.
Şonda hiç kim gezmez senden öýkeli.

■ UGUR GÖRKEZIJI

Men bir ýol belgisi,
ugur görkezýän
hemem galýan şol bir duran ýerimde.
Ýagyşýa gar, tozan tursun, serimde
diñe ýol görkezmek,
gidip bilmeýän
öz görkezen ýolum bilen haýdaşlap,
durun güýzi güýzläp, gyşlary gyşlap.
Ýele-güne solýan hemem gülmeýän.
-- Eger gitsem, kim görkezer ýaş-eleñ,
täze gelenlere ýoly-ýodany? --
diýýän hemem oñýan gultunyp galyp,
a özgeler başa çekýär badany.
Dyzynyp geldiler üstüme köp aý,
öwürtjek boldular ýüzümi terse.
Birnäçesi bolan boldy hoşamaý,
käsi gele-gelmän küpäme berse.
Görketjek boldular hol başga ýoly,
gelen dönüp gider ýaly yrgyllap.
Ýöne menem günebakar mysaly,
hergiz diñe bir tarapa yrylýan,
has dogrusy, diñe bakýaryn Güne,
nirä öwürseler, aýlanyp ýene!

Ýan RYBOWIÇ.

Terjime eden: Ýоwşan АNNAGURBАN,
Bergen, 2000.