Küýseýän

KÜÝSEÝÄN

Belli ýazyjy Osman Ödäýewi ýatlap

Kän gijeleň ukusyny ürküzip,
Halypaly günlerimi küýseýän.
Päk ýüregin didesinde görkezip,
«Dogan!» diýen dillerini küýseýän.

Eşrepi deý görüp her bir sözüni,
Gaýtalap okaýan, ýaşlap gözümi.
Käte ýeke-ýalňyz duýup özümi,
Halypaly günlerimi küýseýän.

Zehin görse misli gül dek açylyp,
Zybanyndan paýhas düri seçilip,
Göwnüňi götä:rdi, gorun eçilip,
«Ja:na!» diýen dillerini küýseýän.

Gelmek-gitmekligiň hemmä şertligin,
Bilsem-de kä ejizleýär mertligim.
Şonda aýralygyň agyr dertligin
Duýup, mährem sözlerini küýseýän.

Ýogy ýokdy, ne diýseler «Hoş!» diýrdi,
Käte maňa: «Bir goşgujyk joş» diýrdi.
«Döwran aga» diýse, «ly»-ny goş diýrdim,
Şol agaly günlerimi küýseýän.

Birjik-de müzzermän harasat-goma,
Mert ýaşapdyr pederler göçe-gona.
Eserlerni jemläp otuz dört toma,
Buýsanyplar diýjek sözün küýseýän.

Görkezensoň türkmeniň çyn ýüzüni,
Doga edip dakynýarlar sözüni.
Bu gün şägirt saýyp köpler özüni,
Sanardan kän ak pataňy küýseýän.

Sözi üşän kalby çoýardy oda,
Okyjyny haka ýetirjek ýoda.
Diýseler-de: «Beýikdi Osman Öde!»,
Kiçigöwün halypamy küýseýän!

Döwran AGALYÝEW.