Kakama

KAKAMA

Kakam çagalykda alyp giderdi,
Ýörejek ýolumda bolsa-da tiken.
Düşünmän nalardym, ýöne aslynda,
Ol meni durmuşa taýýarlan eken.

Ýatladardy, gije-gündüz çalyşyp,
Bahar ir gülleseň aňzak gelişin.
Kalbyňa gep gömseň gögerer diýip,
Gaýrat, dogumyndan berdi ülüşn.

Indi, ikiýüzli namart  öňünde,
Başym egdirenok damardaky gan.
Şo sebäpden  şyramlarym köpeldi,
Emma, ýeňişim bar birlän-ikilän.

Käteler bähbidim ileri eňýýär,
Ynsap dürtgileýär:  - Goý indi, bil çen.
Çözümsiz soragyn göterip dünýäň,
Ah, ýigrim ikimde saçlarym selçeň.

Ýurtlar deý göwnüme  çekmedim serhet,
Adam atamyzdan birdir öten gan.
Göwni eziz ömri ejizi görsem,
Häli-şindi  öz bagtymdan utanýan...

Kaka, durmuş bir başa-da kyn eken,
A siz maşgalany çekip bir egne.
Perzentleriň bagty üçin wagtyňy,
Çalyşypsyň ony gasyn deregne.

Emma, zähmetiňiz çykmady puja,
Sizden öwrendik biz halalyk kesbin.
Dogry, çür başyna çykmadyk welin,
Gerşine dyrmaşdyk ynsanlyk keşbiň.

Halypa, medetkär, gönezligim... siz ,
Haýsyny aýdaýyn, sanarymdan kän.
Dostlarym, şoň üçin doglan günümde,
Maňa däl, kakama uzak ýaş diläň!

Ahmet ARAZOW.