Küýseg

Özdemir Asaf

Küýseg
Bir gije,
Gijede uky.
Ukynyň içinde bagly.
Uklaýaryn.
Ukuda men
Ýanymda sen.

Ukuda düýş,
Düýşümde bir gije,
Gijede men.
Bir ýere gidip barýan,
Aňsyz ýaly-
Aňymda sen.

Men seni söýýärin,
Pynhanja.
Garşysynda durup,
Bakyp ýüzüne,
Bir agyz geplemän,
Hiç zat.

Seni ýitirýärin
Tüm garaňky pursatdan.
Birden oýanýan,
Seretsem ýagtylyk;
Gapdaljygymda uklaýarsyň ...
Ne ajaýyp.

Çyzgy goşgusy

Gelerin, garaşyň diýdi, gitdi...
Men garaşmadym, ol gelmedi.
Ölüm ýaly bir zat boldy.
Emma hiç kim ölmedi.

Şu gün we şu gün goşgusy

Günler şeýle çalt geçýär
Durmuşyňyza-da göz aýlaň.
Düýn doglan ýaly.
Täze mekdebe başladyk,
Biz diňe söýýärdik.

Günler şeýle çalt geçýär,
Durmuşyňyza göz aýlaň,
Hemme zat ertir gutarjak ýaly,
Ertir öljek ýaly.

Biz henizem durmuşdan doýmadyk.
Biziň günlerimiz düýn bir, şu gün iki
Ertir üçin hiç zat goýmaň.

Ýalňyzlygy paýlaşyp bolmaz

Ýaşaýyşda bir pursat ol,
Elmydama täzeden başlaýan...
Daşyndan düşnüksiz.

Ýa-da äpet bir ýalan,
Kowladykça kowlaýan,
Bölüşip bolmaýar.

Şu düşünje hem bizi aýyran,
Ýalňyzlyk paýlaşylmaýar.
Paýlaşylsa ýalňyzlyk bolmaz.

2 = 1
Biderek Ol kim diýmäň ...
Bu men.
Gapyňda duran şeýle men;
Tutuşlygna sen.