Şükür elhamdülillah!

■ Şükür elhamdülillah!

Nasıl olsa kimin kim olduğu
En sonunda biliniyor.
Bilmeden geçsek ne yapardık:
Şükür elhamdülillah!

Güzel güzel şeyleri
Görünce yürek ısınıyor.
Görmeden geçsek ne yapardık;
Şükür elhamdülillah!

Bu dünyada ağlanıyor,
Bu dünyada gülünüyor,
Gülmeden geçsek ne yapardık;
Şükür elhamdülillah!

Gözü yaşlıyı görürsem,
Yüreğim, bağrım diliniyor.
Dilinmese ne yapardık;
Şükür elhamdülillah!

Birine iyilik etsen,
Güzel sözler deniliyor.
Denilmese ne yapardık;
Şükür elhamdülillah!

Biri dünyadan gitse,
Yine biri doğruluyor.
Doğrulmasa ne yapardık;
Şükür elhamdülillah!

Göz ile görülüyor,
Yürekle duyuluyor.
Duyulmasa ne yapardık;
Şükür elhamdülillah!

■ Bu dünya

Zaman zaman ben seni
Cennet miki diye düşündüm,
Cehennem miki diye düşündüm
Zaman zaman ben seni.

Bazen lânet edip, sızlansam da
Zaman zaman yüzüme
Sildim sabahları seni.

İkisi de var sende
Cehennem de var, cennet de,
Gece ile gündüz gibi
Birbiriyle yer değişiyor.

Senin “Yalancı” diye
Başka bir adın daha var,
Bir bakıma sana
Bu adın da yakışıyor.
Ancak bir gerçek var:
Sen pek güzelsin.

Aylı göğün ile,
Çiçekli yer yüzünle,
Yüz türlü görünüşünle,
Bambaşka aşkınla,
Coşkulu erkeğin Ve ay yüzlü kadınınla.
Eleminden yanıp,
Lezzetine kanıp, Altmış yıldır yaşadım Yüz bin kere şükrediyorum.

Ancak, yenilerde sana
vefasızca bakardım,
Şimdi pek hevesli bir
Göz ile bakıyorum.

Berdinazar HUDAYNAZAROV.