"Goşgy" keseli

"GOŞGY" KESELI

Bilen günüm -
Ýokdugyny enemiñ,
Maña bir "kesel" degdi.
Şol "keseliñ" azaryna çydaman,
Samrapdyryn,
Çyrşapdyryn,
Iller oña "Goşgy!" diýdi...

Düşen günüm -
Bir gözeliñ yşgyna,
Huşumy ýitirip, çaşypdyr başym, -
Ýagdaýym agyrmyşyn.
Samranmyşym,
Aýdanmyşym bir zatlar, -
Şolar - deñ-duşlaryñ diýmegne görä,
Şygyrmyşyn...

Muña hiç kim gelmän ekeni baky:
Mähriban atamy ýerlesem bir gün,
Bir günem...
Üç aýlyk söwer oglumy
(Öwez ogul diläp)
Ýerledi il-gün...

Şondan soñ köpeldi ýalñyz oturmam...
Ýykylan dek bolup bir bet eşekden.
Señselände -
Dolan ekeni içim,
Birhili gaýgyly-gussaly gepden.

Ýazyp goýdum gözýaşyma batyryp,
Men olary bir çydamly kagyza.
Ony bir gün çap etdiler gazetde,
Ýokarsynda bir ýalñyz söz "Poeziýa".

Atam barka,
Diñläp çyrşanlarymy,
Diýrdi: "Şükür, ölenmiz ýok, ajyndan!
Senem höwrügäýsäñ nädýär ýer bilen,
Çörek iýenmiz ýok galam ujundan..."

Ynansam-da sözlerine atamyñ
Goşgyny ýanymdan kowup bilmeýän.
Onsoñ... aşa begensem ýa gynansam, -
Goşgy bilen "keselleýän",
Ýöne şükür, ölmeýän...

Gurbanýaz DAŞGYNOW.